Wat is het doel van yoga ook alweer?

In het vorige deel van mijn yogareis vertelde ik over mijn ontdekking van yoga en hoe dit mijn leven al eens had gered. In deel 2 neem ik jullie mee in mijn belangrijkste les van mijn yogareis.

Toch weer fitness

Na de eerste keer dat yoga mijn leven redde, zijn er een aantal dingen radicaal veranderd. Ik heb nooit meer zo intensief gesport en ook mijn voedingspatroon nam normale vormen aan. Na zes maanden voelde ik me helemaal hersteld en had mijn lichaam ook weer haar vollere vormen aangenomen. Toen mijn werkrooster veranderde, werd het voor mij lastig om de yogalessen te blijven volgen en gaf ik mijn lidmaatschap op. De sport heeft me daarna niet meer gegrepen en enkele jaren later deed ik de fitness instructeur opleiding zodat ik de groepen jongeren op mijn werk kon begeleiden. Dus enkele keren per week zat ik met hen in de sportruimte en deed ik mijn cardio.

Zwangerschap en sport

Toen ik met mijn nieuwe partner in verwachting was, heb ik de fitness samen met hem opgepakt maar het bleef bij drie keer per week. Hij hield me nauwlettend in de gaten of ik niet te veel deed. De zwangerschap weerhield me ook van de intense trainingen die ik gewend was door bekkeninstabiliteit, dus dat was mooi meegenomen. Maar na de bevalling verwaterde het trainen en kwam ik terecht bij HOT yoga, samen met vriendinnen. Toch weer yoga maar net even anders. Toen ook dat weer verwaterde, deed ik heel af en toe wat yoga oefeningen maar eigenlijk was dat zo sporadisch dat het geen naam mag hebben. 

Weer naar het ziekenhuis

Het was 13 februari 2019, bijna tien jaar na mijn nierbekken infectie, toen ik opnieuw instortte. Deze keer was het mijn hart. Op die bewuste woensdag na de lunch ging ik even liggen om vervolgens aan het einde van de middag te beseffen dat het niet goed zou komen als ik thuis zou blijven. Ik had alle signalen van een mogelijke hartaanval voorbij voelen komen en daarmee raakte ik in paniek want hart en vaatziekten zaten in de familie. 

Moeite met ademen

Ik heb mijn man gevraagd me naar het ziekenhuis te brengen omdat ik bang was dat het niet goed zou komen. Na de eerste onderzoeken bleek het minder heftig dan gedacht. Mijn hartspier had zich mogelijk verkrampt en hierop was ik in een paniekaanval terechtgekomen waardoor ik moeite had met ademen. Na het advies mijn levensstijl om te gooien en een morfinespuit, ging ik weer redelijk oké naar huis en kreeg ik onderweg zelfs trek in de Mac (wat behoorlijk ongewoon is voor mijn doen). 

"Here we go again"

Stoppen met roken, drinken van alcohol, koffie en cola en stressoren elimineren. Dat was wat ik te doen had. Zo niet, dan was een hartaanval dichtbij. Na een week ziek thuis ging ik weer aan het werk maar nog geen maand later kreeg ik mijn volgende paniekaanval en belandde ik in een burn-out met complexe PTSS.

Hallo yoga (alweer)

En dus viel ik weer terug op yoga. Dit keer niet in een studio maar ik besloot onze zolderkamer in te richten als yogakamer. Ik had inmiddels genoeg yoga ervaring om zelf te beginnen. Ik printte een overzicht van Ashtanga yoga uit en ging aan de slag met de series. In de eerste maanden ging dit met een hoop gevloek en getier want de lat bij mezelf lag onmetelijk hoog met elke keer een teleurstelling tot gevolg. Meer dan regelmatig zat ik huilend op de mat omdat ik merkte dat het me niet lukte. Maar ik ging door tot ik uiteindelijk uit een hoofdstand viel en letterlijk niets meer kon. Wederom zware pijnstillers en rust. Maar dit keer was er in mij een vuurtje aangewakkerd. Yoga was mijn pad, dat was een ding wat zeker voelde. 

“Daar ben je nog niet aan toe”

Maanden heb ik getwijfeld. Zal ik het doen? Waar dan? Ga ik doen wat bekend is of volg ik iets totaal nieuws? In de tijd dat ik thuis zat besloot ik mezelf om te scholen. Als yoga voor mij dit betekent dan wil ik dit anderen ook leren. Zo begon ik met kinder- en tiener yoga. De doelgroep die voor mij als bekend en veilig voelde. Ik werkte al jaren in gezinnen dus dit kon ik. Maar dit was achteraf de bedoeling niet, maar toch een goede afleiding voor mijn eigen proces. Ik volgde in die tijd een hatha les bij de plaatselijke yogastudio. Ik kwam tot de conclusie dat dit mijn stijl van yoga niet was. Veel te rustig, stil en te weinig uitdaging. Ik wilde Vinyasa. Het enige wat de docent zij was” Oh, dan ben je er nog niet aan toe!”

Wat was het doel van yoga ook alweer?

Enigszins geïrriteerd ging ik naar huis. Wie kent mezelf nou beter dan ikzelf? Mag ik een voorkeur hebben voor een bepaalde stijl? Het doel van die les ging me totaal voorbij maar enkele maanden later schreef ik me toch in bij een hatha yoga opleiding. Het heeft me in totaal 2 jaar gekost maar kwam uiteindelijk uit bij de klassieke yoga, zoals het bedoeld is vanuit de tantra traditie. Had ik die keuze maar eerder durven maken, denk ik nu achteraf. 

Ik geniet

Ook binnen de hatha yoga heb ik mijn uitdagingen gekend maar deze waren op een andere manier life changing. Zachter, liefdevoller, stiller en meer aligned met mijn cyclus. Ik ben van dagelijks minimaal een uur trainen met wierook en muziek naar dagelijks 20-30 minuten gegaan. Elke dag opnieuw stem ik af zodat ik mijn innerlijke stroom kan volgen in stilte en zonder geur. Yoga gaat over verbinden en zit hem niet in de soms onuitstaanbare houdingen. Dat is mijn belangrijkste les. Ik leer nog altijd veel van stilzitten en ademen. Dat is ook yoga.

Bij voldoende (minimaal 3) aanmeldingen geeft Eliesa iedere maandag tussen 9.30-11.00 uur verzachtende hatha yoga lessen in kleine groepen. Wil je hier meer informatie over? Bekijk onze website en socials.